Siedzi na kamieniu przy drodze szary anioł. Nie ma sandała na nodze ,patrzy smętnie w dal.... Nie czarny i nie biały. Szary..., zakurzony..., stary... Twarz ma pooraną bliznami. Po policzku sennie toczy się wielka łza. Nie szara..,nie czarna i nie biała... Cała błękitna jak stal. Obdarty z dobra...,obdarty ze zła... siedzi i milczy... Zapatrzony w jesienny żal. Z ramion sterczą kikuty... obdartych z pior skrzydeł. A w ręku zamiast miecza błyszczy rdza. wypędzony z piekła .... wypędzony z nieba... najpiękniejszy ...bo ludzki.TrillZnalazłam tan wiesz w sieci. Bardzo mi się podoba.
Choć nie do końca zgadzam się, że najpiękniejszy bo ludzki.
Jakoś nie widzę nic ludzkiego w ludziach. A co dopiero mówić o aniołach...